Na co dzień tworzę ściany z charakterem.

Lubię to, co robię, bo wartość mojej pracy jest namacalna i daje innym ogromną radość.

Jak trafiłem do branży?

Przez 5 lat tworzyłem ze znajomym firmę spedycyjną. Niestety, czasy stały się niestabilne, nieprzewidywalne,

a branża spedycyjna zaczęła mocno to odczuwać.

Zacząłem się zastanawiać nad alternatywą dla swojej ścieżki zawodowej.

Przypadkowa rozmowa z bratem była bodźcem do działania.

Powiedział wówczas: "mój kumpel wrzucił ogłoszenie na OLX z usługą malowania. Chciał dorobić.

Może tak spróbuj..." Spróbowałem.

Wychodziłem o 15 z biura i jechałem do klientów malować. I tak bawiłem się przez rok.

W pewnym momencie jednak, sytuacja na rynku zaczęła się zagęszczać, co skłoniło mnie

do rozejrzenia się po rynku.

15 lat pracowałem w sprzedaży, szukałem więc w tym kierunku. Jedna, druga, trzecia rozmowa...

warunki marne, plany, ciśnienie na sprzedaż i te wszystkie super korpotematy…

Jedna z „rozmów” okazała się przełomowa.

Któregoś dnia dostałem telefon z salonu samochodowego, a że wychodzę z założenia, że pogadać zawsze warto - pojechałem. Rozmowa na 12, jestem chwilę przed, wchodzę. Pani na recepcji zaprasza mnie na taras

i mówi, że ktoś zaraz podejdzie. Siadam, czekam i obserwuję z góry ludzi pracujących w tym miejscu.

Biegają, od kompa do drukarki, od drukarki do kierownika, od kierownika do biurka... strasznie dobrze to pamiętam, bo miałem wrażenie, że patrzę na to wszystko z lotu ptaka i coś mi tu nie gra... po raz kolejny przypominam sobie o planach sprzedażowych, ciśnieniu, raportach, zebraniach, ciaglej presji na wiecej etc..

Zegarek - 12.15. Myśle sobie - coś mu wypadło, ale wystarczyło żeby ktoś mnie o tym poinformował.

Tik tak, tik tak... 12.25 - po małej bitwie z samym sobą, bo przecież nie wypada wyjść - wstaję i już wiem, że nie chcę, nie wyśle żadnego CV, nie pójdę na rozmowę. Wychodzę i Pani, która mnie przywitała, dziękuję oraz proszę, żeby przekazała szefowi, że 25 minut to przesada i wystarczyło dać znać, że się spóźni.

Postanowiłem iść po swoje, po swojemu.

Odświeżałem ogłoszenia na OLX, kupiłem trochę narzędzi i czekałem.

Zlecenia na malowanie wpadały.. coś się zaczynało kręcić.

Pewnego dnia mama mojej Kamili pokazuje mi zdjęcie betonu i mówi, że chciałaby coś takiego w salonie

i czy bym się tego nie podjął. W życiu czegoś takiego nie robiłem, ale myślę „spoko, spróbujemy”…

Kto nie ryzykuje ten nie ma, a najwięcej człowiek uczy się w boju. Wychodzi całkiem ładnie.

Dorzucam do ogłoszenia na olx usługę - tynki dekoracyjne…

I tak zacząłem robić to, co mi wychodzi, bez presji, ale za to z ciągłym widokiem na uśmiechy zadowolonych klientów.

Dziś mam zespół, pracujemy z klientami indywidualnymi, deweloperami, architektami.

Warto walczyć o siebie i swoją wizję